Project Brussel deel 2
Vandaag namen we de trein richting Brussel. We hadden heel wat op het programma staan. Het Atomium bezoeken, Manneke Pis en Jeanneke Pis zoeken in de drukke Brusselse straten. Ook ontdekken hoe je met een metro reist en een Brusselse wafel proeven stonden op het lijstje.
De treinreis verliep vlot. We vonden snel een plekje en we speelden spelletjes, maakten een tekening of deden een babbeltje met elkaar.
In Brussel-Zuid namen we de roltrap naar beneden. We stapten dwars door het station richting metro. Daar gingen we nog verder naar beneden met een roltrap. Wist jij dat je een ander kaartje nodig hebt voor de metro? We moesten door een poortje terwijl ons ticket gescand werd. De metro ging heel snel richting Koning Boudewijn stadion. De M6 heette onze lijn. Al snel zagen wij het Atomium.
Het Atomium is 102 m hoog. Dat is heel hoog! We gingen met de lift naar boven. Die is in de middelste koker. Zo een koker is 3,3 m breed en een bol is 18 m breed. De bollen kan je bezoeken. In de bovenste bol keken we onze ogen uit op het panorama van Brussel. Dan gingen we met de lift helemaal naar beneden. En dan begon ons bezoek aan de andere bollen. Er was een zoektocht in de expositie. We leerden vanalles over de Expo 58. In twee andere bollen was er een speciale lichtinstallatie. Dat was cool.
Een picknick hielden we aan de voet van het Atomium. We smulden onze boterhammetjes en genoten van de zon. Een groepsfoto voor het Atomium is een hele klus. Het is niet eenvoudig om het Atomium op een foto vast te leggen.
Als echte Brusselaars namen we de metro terug richting centrum Brussel. We stapten over in Beekkant en uit in De Brouckère. Wivina nam ons mee op wandeling door Brussel. We stapten door drukke winkelstraten en keken onze ogen uit naar al die grote gebouwen. In een steegje met oude huizen vonden we Jeanneke Pis. Ze wordt beschermd door een stevig hekwerk. Een groepsfoto met Jeanneke Pis is ook een hele klus. Er is niet zo heel veel plaats in dat steegje.
We stapten verder door de Koninklijke Galerijen. Dat was heel knap. Het plafond was van glas. Wivina gidste ons richting Grote Markt. Er waren heel veel gebouwen met gouden standbeelden. De grote kerstboom stond ook al klaar. We zagen het stadhuis van Brussel en het Broodhuis. De Grote Markt is al heel oud.
Maar nog altijd hadden we Manneke Pis niet gezien. Dat vonden we toch heel belangrijk. Wivina wandelde verder met ons. Een straatje naar links, een straatje naar rechts, dan nog een straat oversteken en… Daar stond hij. Manneke Pis! Hier maakten we ook een klasfoto. Er was niet veel plaats want er zijn heel veel mensen die dit gekke standbeeld willen zien en fotograferen. Aan het standbeeld stond het volgende punt van ons programma op ons te wachten, een Brusselse wafel proeven. Dat was smullen.
Op het einde van deze drukke zonnige dag dwaalden we verder door de straten van onze hoofdstad. We zagen veel standbeelden van koningen, koninginnen, zangers, … We ontdekten veel Smurfen. We klommen veel trappen omhoog en omlaag. En we eindigden de dag in de trein. We vonden onze gereserveerde zetels en ploften moe en voldaan neer voor de terugrit. Wat een ontdekkingsreis in onze hoofdstad Brussel.
